اثر مکمل‌یاری سلنیوم بر پروفایل‌لیپیدی، شاخص‌های متابولیسم گلوکز و انسولین در زنان مبتلا به سندرم تخمدان پلی‌کیستیک: کارآزمایی بالینی تصادفی‌شده

زمینه و هدف: سندرم تخمدان پلی‌کیستیک (PCOS)، یک اختلال غدد درون‌ریز شایع همراه با عوارض متابولیک بوده که حدود 10-5% زنان در سنین باروری را تحت تأثیر قرار می‌دهد. مطالعه‌ حاضر با هدف بررسی اثر مکمل‌یاری سلنیوم بر پروفایل‌لیپیدی، شاخص‌های متابولیسم گلوکز و انسولین در زنان مبتلا به سندرم تخمدان پلی‌کیستیک صورت گرفت. روش بررسی: این مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی دوسوکور کنترل‌شده بر روی 70 زن مبتلا به PCOS (محدوده سنی 40-18 سال) انجام شد. شرکت‌کنندگان به‌‌طور تصادفی به دو گروه (هرکدام 35 نفر) شامل: گروه دریافت‌کننده مکمل سلنیوم (به میزان 200 میکروگرم به‌طور روزانه) و گروه دارونما (به میزان 100 میلی‌گرم سلولز به‌صورت روزانه) به مدت 8 هفته تقسیم شدند. نمونه خون ناشتا در شروع مطالعه و 8 هفته پس از آن جمع‌آوری شد. داده‌ها با استفاده از آزمون آماری آنالیز کوواریانس تحلیل شدند. یافته‌ها: مکمل سلنیوم به‌طور معنی‌داری باعث کاهش سطوح انسولین سرم (29/47±83/29- درمقابل 12/77±07/9+پیکومول برلیتر، 013/0=p)،  HOMA-IR (81/1±15/1- درمقابل 09/3±42/0+،011/0p=)،  HOMA-B(95/30±06/19- درمقابل 99/47±55/4+، 017/0=p) و افزایش QUICKI (04/0±03/0 درمقابل 05/0±0009/0، 032/0=p) در مقایسه با گروه دارونما شد. به‌علاوه، سطوح سرمی تری‌گلیسرید (55/0±14/0- درمقابل 30/0±11/0 میلی‌مول برلیتر، 025/0=p) و لیپوپروتئین با چگالی بسیار پایین (VLDL) (11/0±03/0– درمقابل 06/0±02/0 میلی‌مول برلیتر، 025/0=p) پس از مداخله کاهش یافت. نتیجه‌گیری: نتایج این مطالعه نشان داد مصرف روزانه مکمل سلنیوم در زنان مبتلا به PCOS ممکن است اثرات مفیدی بر شاخص‌های متابولیسم انسولین، سطوح سرمی تری‌گلیسرید و VLDL داشته باشد.